Σύμφωνα με το ψευδές δίλημμα “μέσα ή έξω οι παρατάξεις από το πανεπιστήμιο” ανοίγονται στους προοδευτικούς φοιτητές της νομικής δύο δυνατότητες: ή να διώξουμε εκείνους που -με τα πολλά ελαττώματα τους- υπερασπίζονται τα φοιτητικά και κοινωνικά μας συμφέροντα ή να τους κρατήσουμε ίδιους και απαράλλακτους όπως είναι επί δεκαετίες τώρα. Στην πραγματικότητα όμως και υπάρχει μια άλλη προοπτική ,που τόσο την έχουν ειρωνευτεί και κατηγορήσει ,ώστε την ξεχνάμε:
Η Ενωμένη Αριστερά Νομικής.
Αυτή δεν θα είναι ακόμα μια παράταξη αλλά ένα μέτωπο ,που θα διοικείται αμεσοδημοκρατικά χωρίς φιρμάνια και χρυσόβουλα ούτε από κόμματα ούτε από πανελλαδικά συντονιστικά όργανα και θα εκφράζει ανόθευτη την βούληση των φοιτητών της σχολής που σαφώς δεν είναι το ξεκατίνιασμα ,ο ξύλινος λόγος ,οι τραμπουκισμοί και μύρια όσα άλλα...
Παράλληλα με αυτό το μέτωπο θα μπορούν να λειτουργούν φυσικά και όλες οι υπάρχουσες παρατάξεις ,αφού ο στόχος δεν θα είναι να πολτοποιηθούν οι ιδιαίτερες πολιτικές ταυτότητες στο πανεπιστήμιο αλλά να συμφιλιωθούν με τον κοινό σκοπό και τις αξίες μας:
Τους αγώνες για δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο με δημοκρατική λειτουργία, την αλληλεγγύη στους πιο αδύναμους και περιθωριοποιημένους και την πίστη μας σε μια ζωή αξιοπρέπειας και της ισότητας.
Στα δικά μου μάτια όλα τα υπόλοιπα φαίνονται ελάσσονα. Διαφορές στρατηγικής με στόχο την ψηφοθηρία...Το ερωτήματα συνεπώς για τον καθένα μας είναι:
Μπορείς να είσαι πάνω από όλα φοιτητής της νομικής Σχολής με αυτό το όραμα και έπειτα ΚΚΕ ,ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ ,ΜΑΣ ,ΑΡΕΝ και ΕΑΑΚ? Μπορείς να μην ακολουθείς την γραμμή της όποιας οργάνωσης στην οποία ανήκεις εφόσον κρίνεις ότι έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της σχολής σου? Μπορείς να ανέχεσαι τις προσβολές και τις επιθέσεις των άλλων και πολύ περισσότερο να μην τις χρησιμοποιείς για να κερδίσεις τις εντυπώσεις και μερικές ψήφους? Μπορείς να θεωρήσεις ως προσωπική σου προτεραιότητα όσα κακώς κείμενα εντοπίζεις στην Γενική Συνέλευση και γενικά στη σχολή? Μπορείς να μην περιμένεις να κάνει κάποιος άλλος την αρχή? Και πιστεύεις αρκετά σε αυτό το όραμα ,ώστε να το τοποθετήσεις πάνω από οποιοδήποτε άλλο συμφέρον σου?
Γιατί αν δεν μπορούμε εμείς που είμαστε νέοι και με ανοιχτά μυαλά να ενωθούμε κάτω από ένα κοινό όραμα με τι μούτρα ζητάμε από ανθρώπους που μεγάλωσαν σε συντηρητικά περιβάλλοντα ,που φοβούνται την προοπτική της απόλυσης και που έχουν την ευθύνη για τις οικογένειες τους ,να βγούνε στους δρόμους και να αντιδράσουν?
Είναι βέβαιο ότι την πρόταση αυτή όλοι οι "των παρατάξεων" θα την αντιμετωπίσουν με συμπάθεια και θα πουν ότι είναι κρίμα που οι Άλλοι είναι φανατικοί και δεν πρόκειται να συνεργαστούν μαζί τους, Εγώ όμως σας λέω το εξής: Πίσω από τους αριστεροπατέρες ,τις κομματικές νεολαίες και τις πανελλαδικές γραμμές βρισκόμαστε εμείς ,οι λίγες εκατοντάδες που τους ψηφίζουμε στις γενικές συνελεύσεις και στις εκλογές. Ε λοιπόν εμείς ,αν το αποφασίζαμε θα μπορούσαμε να κάνουμε πράξη αυτό το όραμα και μέσα σε λίγα χρόνια πείθοντας τους πρωτοετείς να μην αναπαράγουν την ίδια αρρώστια θα μπορούσαμε πραγματικά να κάνουμε την διαφορά! Να έχουμε μια σχολή που πραγματικά θα μας κάνει περήφανους ,που θα μπορούμε να πιστεύουμε σε αυτή και μέσω αυτής να επηρεάσουμε θετικά και με ουσιαστικό τρόπο το πανελλαδικό φοιτητικό κίνημα.
Μπορούμε και για αυτό μας βαραίνει η ευθύνη.
Καβάφης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ποια είναι η άποψή σου;