ΑΣΥΛΟ, ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Στις 8/11/2011, όταν συνασπισμένες δυνάμεις των ΜΑΤ και της δημοτικής αστυνομίας επιτέθηκαν σε μετανάστες μικροπωλητές, ευρισκόμενους επί της οδού Ακαδημίας και στο παρκάκι της Νομικής, και παραβίασαν το πανεπιστημιακό άσυλο, κυριολεκτικά μπουκάροντας ακόμη και στο προαύλιο της Νομικής, όλοι είχαν ένα δίκιο και όλοι είχαν άδικο.

Κάποιοι θεώρησαν ότι έπρεπε επί τέλους να γίνει μία επέμβαση των δυνάμεων καταστολής, ώστε να παταχθεί το παραεμπόριο, αλλά και το εμπόριο ναρκωτικών, που πρόσφατα μεταφέρθηκε έξω από την Νομική Σχολή και το κεντρικό κτίριο του ΕΚΠΑ.

Άλλοι έσπευσαν να ειδοποιήσουν τους επαγγελματίες της επανάστασης για να διακηρύξουν την ενότητα των Ελλήνων και των ξένων εργατών.

Εμείς προτιμούμε να μείνουμε σε μερικές απλές αλήθειες:

• Ναι, το παραεμπόριο των μεταναστών αποτελεί μία από τις αιτίες μαρασμού των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
• Ναι, δεν είναι το πιο ευχάριστο πράγμα του κόσμου να φτάνεις στην σχολή σου, αφού πρώτα έχεις μάθει 100+1 τρόπους να σουτάρεις την πρέζα.

Το ερώτημα είναι λενινιστικό: τι να κάνουμε;

Η απάντηση είναι «ας μπει η αστυνομία παντού για να πατάξει το έγκλημα» ή «έλα μωρέ, Έλληνες, πρεζάκια, ξένοι, είμαστ’όλοι ενωμένοι»;

Θα πρέπει να ερευνήσουμε την κατάσταση γύρω μας, δίχως να προϋποθέτουμε ιδεολογικές σχηματοποιήσεις.

• Πλήττουν οι μετανάστες την ελληνική οικονομία ή η μετανάστευση προκαλείται και συντηρείται ως δομικό στοιχείο του παγκόσμιου καπιταλισμού;
• Είναι οι Έλληνες εθνικιστές και ρατσιστές ή δεν αντέχουν άλλο να υφίστανται την οικονομικές δυσχέρειες και την διαρκή -και πολιτισμική- αλλοτρίωσή τους;

Ο Guy Debord έλεγε κάπου: «Αυτή η δημοκρατία, η τόσο τέλεια, κατασκευάζει από μόνη της τον εχθρό που τέλεια την βολεύει: την τρομοκρατία. Γιατί θέλει να κρίνεται με βάση τους εχθρούς της και όχι από αυτά που κάνει». Αλήθεια, πόσο επίκαιρο φαίνεται σήμερα αυτό;

Στην πραγματικότητα, μιλάμε συνέχεια για ένα σύστημα πρωτεϊκό, που διαρκώς αλλάζει μορφές, καθορίζοντας την ζωή και περιορίζοντας την ελευθερία μας.

Αυτό το σύστημα:

• Πρώτα προκαλεί την μετανάστευση, δημιουργώντας κοινωνικές ανισότητες τεράστιας κλίμακας, και ύστερα, κυνηγά τους μετανάστες ως εθνικό κίνδυνο.
• Πρώτα συνεργάζεται με τους εμπόρους ναρκωτικών, και ύστερα, κυνηγά τους ναρκομανείς για λόγους καλαισθησίας.

Σήμερα, εν μέσω ενός ακήρυκτου παγκόσμιου πολέμου, το σύστημα έχει μία αρχή, τις αγορές, και ένα τέλος, την αστυνομία.

Η στάση, λοιπόν, των φοιτητών απέναντι στα ψευδεπίγραφα διλήμματα που ανά διαστήματα τίθενται -π.χ. μετανάστες ή αστυνομοκρατία, άσυλο ή ασφάλεια- εξαρτάται από τον αγώνα του ακαδημαϊκού κόσμου -σε πολλαπλά πεδία μάχης- να κυριαρχήσει στον χώρο όπου δρα.

Ο νέος νόμος Διαμαντοπούλου, που ακριβώς εισάγει στο Πανεπιστήμιο τόσο τις αγορές, όσο και την αστυνομία, είναι ένα από τα πεδία μάχης, το βασικότερο ίσως, για αυτήν την χρονική περίοδο.

Συνεπώς, μαζί με τον αγώνα για την μη εφαρμογή του νόμου, η χωροταξική προάσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου, η προφύλαξη εντός του ασύλου των όποιων αγωνιζόμενων κοινωνικών ομάδων, αποτελεί χρέος των φοιτητών και εξυπηρετείται πραγματικά μόνο μέσω της γενναίας μείξης θεωρητικών πεποιθήσεων, πολιτικής αντίληψης, και κοινής λογικής.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΝΟΜΙΚΗΣ-δεν είμαστε απολίτικοι, δεν είμαστε επαγγελματίες επαναστάτες, είμαστε οι φοιτητές 

Ιάσων

Μια συνέντευξη με τον εαυτό μου!

Σε μια ακόμα παγκόσμια πρωτοτυπία των Ανεξάρτητων Νομικής σας παρουσιάζω με περηφάνια: Μια συνέντευξη με τον εαυτό μου!

Καλημέρα σας! Πιστεύετε στην γνώση?

Μα και βέβαια! Θεωρώ ότι ο άνθρωπος έχει τόσο το κίνητρο όσο και τη μέθοδο για να την κατακτήσει. Κίνητρο του θεωρώ την “θέληση” του ,όχι απλώς για επιβίωση αλλά για ότι ο καθένας από μας θεωρεί ευτυχία. Μέθοδο του ονομάζω την ικανότητα του να συγκρίνει και να διακρίνει ,να εντοπίζει αντιθέσεις και αντιφάσεις και σαν αποτέλεσμα να αμφισβητεί.

Επομένως πιστεύετε ότι μπορούμε να δώσουμε μια οριστική απάντηση σε ερωτήματα όπως “τι είναι καλό και κακό” ή “τι είναι η ευτυχία” ?

Δεν μπορούμε να απαντήσουμε τέτοια μεταφυσικά ερωτήματα που αφορούν την ανθρώπινη φύση γενικά πριν ερευνήσουμε το πως έχει διαμορφωθεί ο άνθρωπος στην συγκέκριμένη κοινωνία μας. Γιατί βεβαίως πιστεύω ότι ο άνθρωπος διαμορφώνεται καθοριστικά από το περιβάλλον του!

Επομένως δεν μπορούμε να δώσουμε μια απάντηση στο τι είναι το καλό λόγου χάρη ,πριν διερευνήσουμε τι θεωρεί ο άνθρωπος της εποχής μας ως καλό και για ποιους λόγους.

Για ποιους λόγους δηλαδή μπορεί να θεωρεί ένας άνθρωπος κάτι ως “καλό”?

Οι ηθικές (και όχι μόνο) πεποιθήσεις μας διαμορφώνονται με δύο τρόπους: Καταρχάς από τους Ιδεολογικούς Μηχανισμούς του Κράτους ,τα ΜΜΕ ,την οικογένεια ,το εκπαιδευτικό σύστημα και κατά δεύτερον από τις υλικές συνθήκες της παραγωγής. Ως αποτέλεσμα λόγου χάρη του ανταγωνισμού για μια θέση εργασίας γεννάται το ιδεολόγημα της αξιοκρατίας ,η ιδέα δηλαδή ότι ορισμένοι άνθρωποι άξιζουν περισσότερο απ' ότι οι άλλοι.

Και πού ξέρω ότι αυτά που λέτε εσείς είναι η αλήθεια και όχι το απότοκο της προπαγάνδας των ΙΜΚ ή ακόμα χειρότερα της νοσηρής σας φαντασίας?

Δεν το ξέρετε ,αλλά μπορείτε να κάνετε το εξής. Μελετήστε τους κανόνες τις κοινωνίας σας ,αυτούς άλλους κοινωνιών και την ιστορία και αξιοποιήστε τα εργαλεία της σύγκρισης και της αμφισβήτησης! Γιατί το σύνταγμα προβλέπει την ισότητα των φύλων? Επειδή αυτό είναι Το Σωστό ή επειδή έτσι διευρύνεται η αγορά εργασίας? Γιατί υπάρχουν κατασταλτικοί μηχανισμοί όπως η αστυνομία και τα δικαστήρια? Για να μας προστατεύουν από τους εγκληματίες ή για να προστατεύουν το κυρίαρχο σύστημα από την αλλαγή?

Στην αρχή δεν θα είναι φυσικά δυνατό να επιλέξετε μια από τις πολλές ευλογοφανείς απαντήσεις ,αλλά τελικά ,θεωρώ, θα καταλήξετε στο ότι μια είναι η λύση που απαντά με την μεγαλύτερη δυνατή συνέπεια στα πώς και στα γιατί: Η θεώρηση των παραγωγικών σχέσεων ως βάσης που καθορίζει σε ουσιαστικό βαθμό την μορφή της εκάστοτε κοινωνίας!

Αν είναι έτσι τότε γιατί δεν είναι όλες οι “καπιταλιστικές” κοινωνίες ίδιες ή έστω παρόμοιες?

Επειδή η βάση μπορεί βάση των μοναδικών ιστορικών συνθηκών να συμβαδίσει με διάφορες μορφές. Ο καπιταλισμός λόγου χάρη συμβαδίζει και με την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία και με την δικτατορία!

Χμμ... Αν όμως έχετε δίκιο προκύπτει έυλογα το ερώτημα: πώς θα αλλάξουν οι σχέσεις παραγωγής εφόσον αυτοί που θα μπορούσαν να τις αλλάξουν δεν έχουν ιδεολογή “ανεξαρτησία”?

Κατά πρώτον είναι φανερό ότι το σύστημα δεν λειτουργεί τέλεια! Έχει εγγενείς αντιφάσεις που δημιουργούν κρίσεις ,αντιθέσεις και αντιδράσεις και οι οποίες στο κατάλληλο ιστορικό περιβάλον μπορούν να οδηγήσουν σε επανάσταση. Για να δώσω ένα μπακαλίστικο παράδειγμα ,μπορεί η ανεργία της τάξης του 20% να κάνεις τους εγαζόμενους ακόμα πιο πειθήνιους και εργατικούς αλλά μια ανεργία της τάξης του 40% να τους εξοργίσει και να τους οδηγήσει στην ένοπλη επανάσταση.

Κατά δεύτερον επειδή η ιδεολογία προϋποθέτει επικοινωνία και επειδή η επικοινωνία είναι εξ ορισμού αμφίδρομη είναι δυνατόν οι ΙΜΚ να αξιοποιηθούν ως έναν βαθμό για την διάδοση μιας επαναστατικής ιδεολογίας. Για παράδειγμα το πανεπιστήμιο στην Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει οδηγός του πολιτικού αγώνα και παράγοντας ριζοσπαστικοποίησης συνειδήσεων.

Λέτε δηλαδή ότι η επανάσταση θα έρθει με τα λόγια?

Όχι ,κύριε μου! Μου φαίνεται δεν με προσέχετε! Αυτό που λέω είναι ότι το αν θα υλοποιηθεί η δυαντότητα για επανάσταση ή όχι εξαρτάται από ένα πλήθος διαφορετικών παραγόντων. Ε ,λοιπόν κάποιους από αυτούς τους παράγοντες μπορούμε να τους επηρεάσουμε μέσω των ΙΜΚ ,διευκολύνοντας την επανάσταση ,η οποία οφείλω να τονίσω ίσως και να μην έρθει ποτέ αν δεν κάνουμε και εμείς τις κινήσεις μας!

Άρα το πανεπιστήμιο πρέπει μας λέτε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο?

Ναι ,λέμε άνθρωπε μου! Και όχι μόνο τώρα ,αλλά και αφού με το καλό έρθει η επανάσταση προκειμένου η όποια επαναστατική εξουσία να μην προλάβει να μετατραπεί σε μια κρατικοδίαιτη ελίτ. Και για να κλείσω και να μην σας δώσω την ευκαιρία να γίνετε ακόμα περισσότερο κουραστικός όσο επενδύουμε στην αμφισβήτηση των καπιταλιστικών αξιών (όπως ο ανταγωνισμός  για χάρη του κέρδους ,των ψήφων ,της δόξας ,των εντυπώσεων) τόσο θα κάνουμε ένα μικρό βηματάκι προς την επανάσταση.

Καλημέρα σας!

Σκάνδαλο proton bank ή οι νόμοι ως κουρελόχαρτα

Βασισμένοι σε πηγές από την ηλεκτρονική έκδοση της ελευθεροτυπίας θα θυμίσουμε τι έχει συμβεί τους τελευταίους μήνες...

31 Ιουλίου


Η απόφαση της 27ης Ιουλίου 2011 της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες να διερευνήσει τυχόν σκάνδαλο υπεξαίρεσης 51 εκατ. ευρώ και στο οποίο εμπλέκονται μέλη της διοίκησης της τράπεζας Proton έχει πέσει σαν κεραυνός εν αιθρία και διεκδικεί να γίνει βασικό θέμα συζήτησης του καλοκαιριού και των ειδήσεων, που μέχρι τώρα μονοπωλούνταν από τις εξελίξεις στο δημόσιο χρέος.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, με την απόφαση της Αρχής ζητείται να παγώσει η κίνηση όλων των τραπεζικών λογαριασμών του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, βασικού μετόχου της Proton Bank και για ένα διάστημα και προέδρου του διοικητικού συμβουλίου, αλλά και επτά ακόμα προσώπων που έχουν περάσει από το ανώτατο όργανο διοίκησης της τράπεζας.

Στο "μικρό" αυτό σκάνδαλο δεν δόθηκε μεγάλη έκταση για λόγους που αναλύονται εύστοχα εδώ.
Όμως υπάρχει και συνέχεια

11 Οκτωβρίου

Με διαδικασίες εξπρές η κυβέρνηση, σε συνεργασία με την Τράπεζα της Ελλάδος, προχώρησε στην κρατικοποίηση της Proton Bank. Η περίοδος Λαυρεντιάδη προκάλεσε στην τράπεζα ζημιά η οποία υπολογίζεται στα 600 εκατ. ευρώ, ενώ συνολικά το κόστος για τη σωτηρία των καταθετών θα φτάσει τα 1,1 δισ. ευρώ. 



Από αυτά, τα περίπου 850 εκατ. ευρώ θα καταβληθούν από το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων, ενώ η νέα «μεταβατική» ή «καλή» τράπεζα που δημιουργήθηκε θα προικοδοτηθεί από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (δημιούργημα του Μνημονίου) με 250 εκατ. ευρώ.
Το θρίλερ της διάσωσης, όπως είχε αποκαλύψει η «Κ.Ε.», ξεκίνησε στα τέλη Σεπτεμβρίου, όταν διαπιστώθηκε ότι η προσπάθεια για την κεφαλαιακή σωτηρία της τράπεζας, με τη συμμετοχή των μεγάλων τραπεζών, οδηγείται σε βέβαιο ναυάγιο.
Ολοκληρώθηκε αργά χθες το βράδυ, έπειτα από πολύωρες συσκέψεις μεταξύ στελεχών της ΤτΕ και του Ταμείου Σταθερότητας, οι οποίες κατέληξαν στο οριστικό σχέδιο για τη δημιουργία της νέας τράπεζας και την οριστική διάλυση της προβληματικής τράπεζας.

Τι όμως έχει γίνει μέχρι τότε?

Ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος με την κάλυψη του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργου Προβόπουλου παρείχε καθημερινά ρευστότητα στην Proton Bank με καταθέσεις από τα διαθέσιμα του ελληνικού Δημοσίου που υπερέβαιναν το όριο (50% των ίδιων κεφαλαίων) που επιτρέπει ο νόμος. 

Οι παράνομες ενέσεις ρευστότητας έλαβαν χώρα ενώ ήταν σε εξέλιξη η έρευνα της Αρχής εις βάρος του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, που κατέληξε στη διαπίστωση υπεξαίρεσης 51 εκατ. ευρώ από την Proton.
Η «Ε» στις 2 Αυγούστου είχε αποκαλύψει ότι σε μία ημέρα (14/7/2011) είχε γίνει κατάθεση στην Proton από τα διαθέσιμα του ελληνικού Δημοσίου ύψους 100 εκατ. ευρώ. Επειδή, όμως, υπήρχαν κι άλλλες καταθέσεις, το συνολικό ποσό ξεπερνούσε κατά 92 εκατ. ευρώ τα κεφάλαια με τα οποία μπορούσε να ενισχυθεί η εν λόγω τράπεζα βάσει της κείμενης νομοθεσίας (280 εκατ. ευρώ ήταν τα ίδια κεφάλαιά της, οπότε μπορούσε να δεχθεί μέχρι 140 εκατ. και τη συγκεκριμένη ημέρα είχε 232 εκατ. ευρώ από τα διαθέσιμα του Δημοσίου).
Με την υπουργική παρανομία είχαν διαφωνήσει στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, αρνούμενα να υπογράψουν τη σχετική απόφαση, ενώ ο Ευάγγελος Βενιζέλος τα εγκάλεσε και εγγράφως επειδή δεν υιοθέτησαν τα παραθυράκια του.
Ετσι, την επόμενη ημέρα σκαρφίστηκαν άλλον τρόπο για να χορηγούν «ενέσεις» ρευστότητας στην παραπαίουσα Proton.
Στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η «Κ.Ε.» δείχνουν ότι από τις 15 Ιουλίου 2011, δηλαδή μία ημέρα μετά τη σκανδαλώδη κατάθεση των 100 εκατ. ευρώ στην Proton, το άτυπο συμβούλιο συστημικής ευστάθειας της Τράπεζας της Ελλάδος έδωσε την εντολή να χορηγούνται σε καθημερινή βάση 105 εκατ. ευρώ προς πέντε τράπεζες (Alpha Bank, Eurobank, Εθνική, Πειραιώς και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο), οι οποίες με τη σειρά τους θα κατέθεταν τα χρήματα αυτά στην Proton Bank.
Στελέχη του ΓΛΚ διαφώνησαν με το νέο εύρημα, αφού επρόκειτο περί ενός εύσχημου τρόπου για να κρύβονται οι -πάνω από τα όρια- ενέσεις ρευστότητας προς την Proton.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αφού αποκαλύφθηκαν οι παρανομίες, έσπευσε στις 4 Αυγούστου να νομιμοποιήσει τους χειρισμούς του, μέσω τροπολογίας στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου του και μάλιστα με αναδρομική ισχύ από το 1997!
Εν τω μεταξύ, η εναγώνια προσπάθεια στήριξης της Proton με κρατικά λεφτά συνεχιζόταν δίχως να έχει εκδοθεί η απαιτούμενη υπουργική απόφαση προκειμένου να είναι σύμφωνες με το νόμο οι πράξεις της Επιτροπής Διαχείρισης Κρατικών Διαθεσίμων. Διευθυντικό στέλεχος του ΓΛΚ στις 5 Σεπτεμβρίου ζήτησε την έκδοση υπουργικής απόφασης προκειμένου η Επιτροπή να καλύπτεται για την έμμεση παροχή ρευστότητας προς την Proton.

 Και σε συνέντευξη του ο Βενιζέλος...

 ....αναφέρθηκε τόσο στη χαριστική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία το Δημόσιο αναλαμβάνει να καλύψει «μαύρη τρύπα» 863 εκατ. ευρώ για τη διάσωση της τράπεζας Proton , παρά την αντίθετη άποψη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, όσο και στη σκανδαλώδη τροπολογία, για αναδρομική (και μάλιστα από το 1997!) κάλυψη υπουργικών αποφάσεων, ως προς τη χορήγηση χρηματικών ποσών προς Τράπεζες, από τα διαθέσιμα του κράτους, «αν συντρέχουν λόγοι απειλής του τραπεζικού συστήματος».
Απαντώντας στην (επίσης εκ των καλεσμένων) Χριστίνα Κοραή, η οποία επισήμανε στον κ. Βενιζέλο, ότι επρόκειτο για θέμα που είχε αποκαλύψει στην «Ελευθεροτυπία» η Αριστέα Μπουγάτσου, ο κ. υπουργός αιφνιδίασε, χαρακτηρίζοντας την απόφαση του Γενικού Λογιστηρίου «παράνομη»! Και αιτιολόγησε τον χαρακτηρισμό αυτό, με τον εκπληκτικό ισχυρισμό ότι: «Είναι παράνομη, επειδή δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία, αν και επρόκειτο για απόρρητο έγγραφο»!


ΥΓ. Μήπως το ότι το Πασοκ χρωστάει 121 εκατομμύρια ευρώ στην τράπεζα Πειραιώς ,από όπου ο κ. Λαυρεντιάδης αγόρασε την proton bank και μήπως το ότι η τελευταία ενίσχυε τους τελευταίους μήνες συστηματικά ελλειμματικά μέσα μαζικής ενημέρωσης με αποτέλεσμα να καταρρεύσει παίζει και αυτό τον ρόλο του?

βλ και το σχόλιο του http://thepressproject.gr
"Ο Λαυρεντιάδης φερόταν κατά καιρούς να αγοράζει ποσοστά της τάξης του 10% των εταιριών του Μπόμπολα ή του Τεγόπουλου, να εξαγοράζει την Espresso, να συζητάει με τον ΔΟΛ και να ξοδεύει εκατομμύρια για την αγορά φύλλων και ιστοσελίδων χωρίς πραγματική αξία. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της διαπλοκής της επιχειρηματικότητας με τους δημοσιογραφικούς οργανισμούς δεν θα ήταν αδιανόητο να έχουν δημιουργηθεί δεσμοί και διασυνδέσεις που χθες έπαιξαν το ρόλο τους."

Ο στάση των πανεπιστημιακών οργάνων και η φοιτητική αντί-σταση

Την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011, οι φοιτητές της Νομικής –και όχι μόνο- Σχολής βίωσαν έτι μία φορά τον εμπαιγμό των ιθυνόντων.

Ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ διέλυσε την προγραμματισμένη Σύγκλητο λίγα λεπτά μετά την έναρξή της, χρησιμοποιώντας ως αιτιολογία την μικρή φοιτητική παρουσία στον χώρο της συνεδρίασης, αλλά και προσωπική προσβολή λόγω μίας περιορισμένης αντιδικίας με μέλος του ΜΑΣ.

Εν συνεχεία, αρνήθηκε να επαναλάβει την διαδικασία, λέγοντας ότι τα θέματα της εξεταστικής αφορούν τα επί μέρους Τμήματα, ισχυριζόμενος ταυτοχρόνως ότι το ΕΚΠΑ έχει καταδικάσει τον νόμο, αλλά δεν μπορεί να επηρεάσει τα Τμήματα για την μη εφαρμογή του!!!

Φοιτητές της Νομικής αναζήτησαν τον Πρόεδρο της Σχολής, ο οποίος δεν στάθηκε δυνατό να ανευρεθεί, ενώ δεν μπορούσε να διασφαλιστεί ότι οι φοιτητές την Παρασκευή θα έρθουν σε επαφή με τον όποιο αρμόδιο!!! Η Γραμματεία πάντως επιβεβαίωσε ότι σε περίπτωση μη παρουσίας των αρμοδίων του Διοικητικού Συμβουλίου–έστω των αναπληρωτών- δεν υφίσταται κάποια θεσμική λύση παρά μόνον η ανάληψη πρωτοβουλίας στα σχετικά ζητήματα από τα όργανα του Φοιτητικού Συλλόγου.

Στην περίπτωση αυτή, ως Ανεξάρτητοι Νομικής, προτείνουμε άμεση σύγκληση Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου  το Σάββατο και λήψη των απαραίτητων αποφάσεων για μη εφαρμογή του νέου νόμου και διπλή εξεταστική τον Φεβρουάριο.

Θα χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσο για την προάσπιση των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειάς μας!!!!

Άμεση δημοκρατία..

Α. Ο δήμος ως βασική διοικητική ομάδα. Τα όργανα διοίκησής του.

Κύτταρο και βασική μονάδα διοίκησης του κράτους θα είναι ο δήμος ,μια κοινότητα που θα αποτελείται από 10.000 πολίτες με δικαίωμα ψήφου. Όργανα διοίκησης του δήμου θα είναι το δημοτικό συμβούλιο και η Δημοτική Συνέλευση. Κέντρο της διοίκησης θα είναι το δημαρχείο ,το οποίο ως κτήριο θα πρέπει όπως θα φανεί παρακάτω να έχει συγκεκριμένες προδιαγραφές.

1. Το δημοτικό συμβούλιο               

Το δημοτικό συμβούλιο και ο δήμαρχος ,ο οποίος θα προΐσταται του δημοτικού συμβουλίου θα αναδεικνύονται με την συνήθη για την ελληνική πραγματικότητα διαδικασία ,με εκλογές δηλαδή που θα λαμβάνουν χώρα κάθε τέσσερα χρόνια. Οποιοσδήποτε έχει δικαίωμα ψήφου θα έχει και δικαίωμα εκλογής στο δημοτικό συμβούλιο αλλά και στην θέση του δημάρχου.

Βασική ευθύνη του δημάρχου θα είναι η καλύτερη δυνατή διαχείριση των δημοτικών κονδυλίων και η επίτευξη των στόχων που έχει θέσει στο προεκλογικό του πρόγραμμα.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του ο δήμαρχος θα ελέγχεται από την Δημοτική Συνέλευση με τρόπο που θα αναλυθεί παρακάτω. Χρήσιμο είναι πάντως να αναφερθούν σε αυτό το σημείο δυο καινοτομίες του θεσμού.

Η πρώτη θα είναι η δυνατότητα καθαίρεσης του δημάρχου ή (και) μελών του δημοτικού συμβουλίου εάν το αποφασίσει με αυξημένη απαρτία και  πλειοψηφία η Δημοτική Συνέλευση.

Η δεύτερη και πολύ σημαντικότερη θα είναι ότι μετά το πέρα της τετραετίας ,οι εκλογείς δεν θα καλούνται μονάχα να αναδείξουν το νέο δημοτικό συμβούλιο αλλά και να αξιολογήσουν το απερχόμενο. Και ενώ για τους μεν δημοτικούς συμβούλους η αξιολόγηση θα αφορά το κατά πόσο η δράση τους συμβάδισε με το σύνταγμα ,τους νόμους και τους θεσμούς για τον δήμαρχο θα αποφασίζεται το κατά πόσο είναι ικανός να ανέλθει σε ανώτερα κρατικά αξιώματα.

Φυσικά ο δήμαρχος θα είναι ελεύθερος όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα της αξιολόγησης να διεκδικήσει την επανεκλογή του. Όμως μονάχα αν λάβει θετική ψήφο θα έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει ανώτερη διοικητική θέση ,με τους τρόπους που θα φανούν παρακάτω.

Ο θεσμός αυτός (η συνταγματική πρόβλεψη της θητείας ως δημάρχου για όλους τους ανώτατους κρατικούς λειτουργούς.) θα έχει ως στόχο την ανάδειξη νέων και ικανών προσώπων για την στελέχωση του κρατικού μηχανισμού και θα έχει πολλαπλά οφέλη.

1ον. Η διοίκηση των δήμων δε θα ανατίθεται σε γηραιούς και αποτυχημένους πολιτικούς ,όπως συχνά γίνεται στην σύγχρονη Ελλάδα αλλά σε ανθρώπους με όρεξη να αποδείξουν τις ικανότητες τους σε ένα σώμα εκλογέων ,που θα τους αξιολογεί συνεχώς

2ον. Τον κρατικό μηχανισμό θα στελεχώνουν άνθρωποι με σημαντική πείρα στην διαχείριση πρακτικών ζητημάτων.

3ον. Θα είναι αδύνατο στον οποιοδήποτε να χρησιμοποιήσει απλώς τη φήμη ,την ρητορική του δεινότητα ,τις μεγάλες του υποσχέσεις ή και τις διασυνδέσεις του προκειμένου να αναλάβει κάποιο σημαντικό διοικητικό αξίωμα. Η Δημοτική Συνέλευση θα είναι ένας αμείλικτος κριτής που θα έχει και τον χρόνο και την ικανότητα να αξιολογήσει τους φερέλπιδες πολιτικούς.

2. Η Δημοτική Συνέλευση

Η Δημοτική Συνέλευση είναι ένα αμεσοδημοκρατικό διοικητικό όργανο ,που συγκροτείται από όλους τους δημότες με δικαίωμα ψήφου. Οι αρμοδιότητες της δεν περιορίζονται σε τοπικό επίπεδο ,αλλά αντίθετες θα είναι τέτοιες ,ώστε να εξασφαλίζουν την ανόθευτη έκφραση της λαϊκής βούλησης στον σχεδιασμό της εθνικής κεντρικής πολιτικής. Οι αποφάσεις της θα λαμβάνονται σε τακτικές εβδομαδιαίες συνελεύσεις και σε έκτακτες σε περίπτωση "εθνικού κινδύνου"

Τοπικές αρμοδιότητες

α) εκλέγει κάθε τέσσερα χρόνια τον δήμαρχο και το δημοτικό συμβούλιο.

β) μελετά και αξιολογεί τα πορίσματα των ελεγκτικών επιτροπών (αναλυτικά παρακάτω) Με βάση αυτά μπορεί με αυξημένη απαρτία και πλειοψηφία να αποφασίσει είτε την καθαίρεση του δημάρχου ή και μελών του δημοτικού συμβουλίου είτε την παραπομπή τους στην δικαιοσύνη για τη διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών.

γ) μπορεί να θέσει προσωρινό βέτο σε κάθε απόφαση του δημοτικού συμβουλίου με απλή πλειοψηφία και οριστικό βέτο με αυξημένη πλειοψηφία και απαρτία

δ) Στο τέλος της θητείας του κρίνει τον δήμαρχο ,όπως εξηγήθηκε παραπάνω αλλά και το δημοτικό συμβούλιο.

Εθνικές αρμοδιότητες

α) Μελετά και επεξεργάζεται έχοντας τον τελευταίο λόγο κάθε υπουργική απόφαση ,που αφορά άμεσα τον συγκεκριμένο δήμο (λχ. τοποθεσία ανέγερσης δημοτικού σχολείου) Εξαιρούνται ζητήματα εθνικής ασφάλειας ή μείζονος σημασίας για τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας (λχ δεν μπορεί να εμποδίσει την ανέγερση μιας παραγωγικής μονάδας αν δεν υπάρχει ρεαλιστικά εναλλακτική λύση για να εξυπηρετηθεί ο ίδιος σκοπός)

β) Όλα τα μέλη της συνέλευσης ενημερώνονται ηλεκτρονικά για κάθε ενέργεια της διοίκησης ,ακόμα και αν δεν αφορά άμεσα τον συγκεκριμένο δήμο. Οι ελεγκτικές επιτροπές της εκκλησίας του δήμου ξεχωρίζουν τα ζητήματα μείζονος σημασίας και τα επεξηγούν αν χρειάζεται στα μέλη της εκκλησίας του δήμου.

Οι τελευταίοι έχουν το δικαίωμα να θέσουν ερωτήσεις και επερωτήσεις (με αυξημένη απαρτία και πλειοψηφία) στη διοίκηση. Εφόσον μάλιστα υποψιάζονται ,ότι κάποια διοικητικά όργανα μπορεί να έδρασαν με τρόπο παράνομο ,έχουν το δικαίωμα να παραπέμψουν την απόφαση στη δικαιοσύνη.

γ) Για της αποφάσεις των υπουργείων που δεν σχετίζονται με τον κεντρικό σχεδιασμό ή την κεντρική ασφάλεια θα έχει δικαίωμα να θέσει βέτο. Αν η απόφαση έχει ληφθεί με απλή πλειοψηφία από το εκάστοτε υπουργείο αρκεί μια Δημοτική Συνέλευση με αυξημένη πλειοψηφία και απαρτία να αποφασίσει για το προσωρινό βέτο. Για το οριστικό βέτο θα απαιτείται συναίνεση μέσω απλής πλειοψηφίας και από την πλειοψηφία των υπολοίπων εκκλησιών.

Αν αντίθετα η απόφαση του υπουργείου έχει ληφθεί με αυξημένη πλειοψηφία ,απαιτείται να κινηθεί η διαδικασία για δημοψήφισμα.

δ) Μπορεί με αυξημένη απαρτία και πλειοψηφία να κινήσει της διαδικασίες είτε για την πρόταση ενός νόμου είτε για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Αφού οι διαδικασίες για την πρόταση νόμου ή το δημοψήφισμα κινηθούν ενημερώνονται οι εκκλησίες του δήμου ανά την επικράτεια και απατείται η συγκέντρωση ενός συγκεκριμένου αριθμού υπογραφών ,από μέλη εκκλησιών του δήμου πλην εκείνης που κίνησε τις διαδικασίες. Για μια πρόταση νόμου χρειάζεται να υπογράψει το 2% των πολιτών με δικαίωμα ψήφου  ,για να διεξαχθεί δημοψήφισμα επί ενός νομοσχεδίου 5% και για να διεξαχθεί δημοψήφισμα με ανοιχτό ,στο πλαίσιο του συντάγματος, θέμα το 15%!

Προσωπικό και θεσμοί

Η Δημοτική Συνέλευση θα διαθέτει ένα πάγιο προσωπικό ,προκειμένου να διευκολύνεται στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων της και στην εξάσκηση των δικαιωμάτων της.

Καταρχάς λοιπόν θα διαθέτει γραμματείς οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι για την διατήρηση των πρακτικών της εκκλησίας και για την δυνατότητα προσπέλασης αυτών μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή.

Ακόμα η εκκλησία θα διαθέτει ελεγκτικές επιτροπές ,τοπικής και εθνικής εμβέλειας.

Οι επιτροπές θα αποτελούνται από ένα πάγιο προσωπικό με οικονομικές και νομικές γνώσεις ,ενώ οποιοσδήποτε πολίτης θα μπορεί να συμμετέχει εθελοντικά σε αυτές.

Οι τοπικές επιτροπές θα ελέγχουν κυρίως την αξιοποίηση των δημοτικών κονδυλίων ενώ οι εθνικές θα παρακολουθούν και θα ενημερώνουν τους εκλογείς για τις πράξεις της κεντρικής διοίκησης.

Εκτός από τα πορίσματα των επιτροπών και τα νομοσχέδια με τοπικό χαρακτήρα το κάθε μέλος της συνέλευσης θα έχει δικαίωμα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας να θέτει επί τάπητος οποιοδήποτε θέμα για συζήτηση (για παράδειγμα μια πρόταση για δημοψήφισμα) Οι προτάσεις αυτές θα αναγράφονται στους χώρους του δημαρχείου και τα μέλη της εκκλησίας θα ενημερώνονται για αυτές ηλεκτρονικά ,αφού έχει προηγηθεί η κατά θέμα ταξινόμησή τους.

Υπέρ ή εναντίον αυτών των προτάσεων για συζήτηση θα μπορεί να ψηφίζει το κάθε μέλος της συνέλευσης με την επίδειξη της ταυτότητας του στο δημαρχείο και όσες προτάσεις θα συγκεντρώνουν τις περισσότερες ψήφους θα αποκτούν προτεραιότητα στη συζήτηση.

Η συζήτηση θα συντονίζεται από ένα τριμελές προεδρείο που θα αναδεικνύεται με κλήρωση ανάμεσα στους παρόντες.

Το δημαρχείο

Το "δημαρχείο" καθώς θα είναι το κέντρο της ζωής των δημοτών είναι απαραίτητο να βρίσκεται κοντά σε άλλα σημαντικά κτήρια ,όπως τα σχολεία της κοινότητας και να περιβάλλεται από χώρους πρασίνου ,ώστε οι πολίτες να έχουν ήδη από παιδική ηλικία αποκτήσει μια οργανική σχέση με αυτό. Θα αποτελείται από ένα κλειστό αμφιθέατρο σχεδιασμένο για να φιλοξενεί περίπου 13.000 άτομα και που φυσικά θα διαθέτει κάθε απαραίτητο τεχνολογικό εξοπλισμό.Ακόμα θα διαθέτει τους απαραίτητους χώρους για τον δήμαρχο με το δημοτικό συμβούλιο και για τις ελεγκτικές επιτροπές της εκκλησίας. Στο δημαρχείο διεξάγονται οι εκλογές αλλά και τα δημοψηφίσματα.

Τέλος ας σημειωθεί ότι παρότι θα αξιοποιεί την τεχνολογία προκειμένου τα πρακτικά των συνελεύσεων της εκκλησίας του δήμου λόγου χάρη να είναι άμεσα προσβάσιμα σε όλα τα μέλη της δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτραπεί σε αυτή να υποκαταστήσει την συλλογική δράση.

 

Β. Εργατικές συνελεύσεις

Στις μεγάλες παραγωγικές μονάδες θα λαμβάνουν χώρα αμεσοδημοκρατικές συνεδριάσεις ,στις οποίες οι εργαζόμενοι θα συζητούν αφενός για τις συνθήκες εργασίας τους και αφετέρου για την (διαχείριση) της παραγωγικής τους μονάδας. Οι συνελεύσεις αυτές θα εκλέγουν ανακλητούς εκπροσώπους οι οποίοι θα έχουν τον πρώτο λόγο σε "εσωτερικά" θέματα και δικαίωμα δημόσιων τοποθετήσεων για θέματα κεντρικού σχεδιασμού ,με τις οποίες θα απευθύνονται βέβαια στις εκκλησίες του δήμου και στο εκλογικό σώμα

Αντίθετα για όσους δεν εργάζονται σε μεγάλες παραγωγικές μονάδες θα υπάρχουν οι κλαδικές - επαγγελματικές συνελεύσεις που θα λαμβάνουν χώρα με την βοήθεια την βοήθεια της τεχνολογίας ,αφού τα μέλη τους προφανώς θα είναι διασκορπισμένα σε όλη την επικράτεια.

Για αυτό τον λόγο άλλωστε οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες θα αντικατασταθούν από την ανταλλαγή προτάσεων και σχεδίων ηλεκτρονικά και για την εκλογή αντιπροσώπων ανά εξάμηνο με σκοπό να εκφράσουν αυτές τις προτάσεις στην κεντρική εξουσία αλλά και στο εκλογικό σώμα.

Γ. Κεντρική διοίκηση

Όπως προαναφέρθηκε δικαίωμα κατάληψης ανώτερων κρατικών αξιωμάτων θα έχουν μόνο πολίτες που διετέλεσαν δήμαρχοι και κρίθηκαν ως επιτυχημένοι από την Δημοτική Συνέλευση. Η πρόσληψη δε και η εξέλιξη των προσώπων αυτών θα γίνεται βάση αντικειμενικών κριτηρίων ,που θα περιλαμβάνονται σε νόμο ,ο οποίος θα επικυρωθεί με δημοψήφισμα και θα μπορεί να τροποποιηθεί μονάχα με νεότερο τέτοιο.

Υπουργεία κεντρικού σχεδιασμού και εθνικής ασφάλειας

Με ετήσιες εκλογές θα αναδεικνύονται οι υπουργοί οικονομίας ,ενέργειας ,τεχνολογίας ,στρατιωτικών και εξωτερικής πολιτικής. Τα πρόσωπα αυτά για να εκλεγούν θα πρέπει να έχουν καταθέσει από κοινού ένα αναλυτικό σχέδιο δράσης για τους παραπάνω τομείς ,το οποίο θα έχει κατατεθεί προς εξέταση στις δημοτικές συνελεύσεις ένα τουλάχιστον μήνα πριν τις εκλογές.

Στο σχέδιο αυτό θα περιλαμβάνονται η μεταξύ τους ιεραρχία ,ο τρόπος λήψης αποφάσεων σε περίπτωση μεταξύ τους διαφωνίας αλλά και οι αναπληρωτές.

Τα πρόσωπα αυτά ,που θα αποτελούν επί της ουσία την κεντρική κυβέρνηση, ενώ θα ακούν την εξουσία στα υπουργεία τους με σκοπό να πραγματώσουν τους στόχους του προγράμματός τους ,δεν θα έχουν δικαίωμα να αλλάζουν την υπαλληλική σύνθεση τους ,ούτε και το προσωπικό των επιτροπών ,που θα επιτελούν συμβουλευτικό και επιβοηθητικό ρόλο (πχ επιτροπή ελέγχου συνταγματικότητας ,επιτροπή προστασίας προσωπικών δεδομένων και ούτω καθ εξής)

Λοιπά υπουργεία

Στα υπόλοιπα υπουργεία δεν θα υπάρχει πολιτικός επικεφαλής αλλά ένα διοικητικό συμβούλιο που θα λαμβάνει τις αποφάσεις τους από κοινού με την Δημοτική Συνέλευση.

Τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων ,που θα αναδεικνύονται σύμφωνα με τα νόμιμα (και επικυρωμένα με δημοψήφισμα κριτήρια) και τα οποία θα ανανεώνονται τακτικά θα προτείνουν ατομικά ή σε ομάδες σχέδια δράσης τα οποία θα ψηφίζονται από όλο το διοικητικό συμβούλιο. Εφόσον το σχέδιο δράσης επικυρωθεί με αυξημένη πλειοψηφία ,τότε ναι μεν οι εκκλησίες του δήμου θα λάβουν πλήρη γνώση ,αλλά θα έχουν δικαίωμα αναπομπής του μονάχα με την κίνηση διαδικασίας για δημοψήφισμα. Αν αντίθετα το σχέδιο επικυρωθεί με οριακή πλειοψηφία ,τότε οι εκκλησίες του δήμου θα μπορούν να το καταψηφίσουν ακόμα και με απλή πλειοψηφία.

Γιατί θα συμβαίνει αυτό? Ας πάρουμε για παράδειγμα το ζήτημα της παιδείας. Σε αυτή το βασικό πολιτικό ζήτημα είναι εάν θα παρέχεται δωρεάν ή όχι. Εφόσον όμως με την έλευση του σοσιαλισμού το θέμα αυτό έχει λυθεί μια και καλή παραμένουν κυρίως πρακτικά ζητήματα ,τα οποία δεν θα πρέπει να εξεταστούν ιδεολογικά αλλά ανάλογα με τις συνθήκες της κάθε εποχής (λχ η χρήση της τεχνολογίας στην εκπαιδευτική διαδικασία ή η αντικατάσταση ενός βιβλίου από ένα νέο) Αντίστοιχα και το υπουργείο περιβάλλοντος ,εφόσον θα έχει διασφαλιστεί ότι το φυσικό περιβάλλον δεν θα θυσιάζεται στον βωμό του κέρδους θα πρέπει να λάβει κυρίως αποφάσεις ,που μονάχα στην πράξη θα μπορέσουν να κριθούν ως αποτελεσματικές ή μη.

Για παράδειγμα μια σειρά μέτρων με σκοπό να αυξηθεί το ποσοστό των απορριμάτων που ανακυκλώνονται μπορεί να πετύχει ή να αποτύχει ανάλογα με την νοοτροπία των κατοίκων ,τον βαθμό περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης τους και άλλους παράγοντες και δεν υπάρχει τρόπος ανάμεσα σε δυο τεκμηριωμένες λύσεις να είμαστε σίγουροι για την καλύτερη εκ των προτέρων.

Αντίθετα στην οικονομία υπάρχουν συγκεκριμένα μέτρα που οδηγούν προς την κοινωνική ισότητα και άλλα που μπορεί να την υπονομεύσουν. Επομένως ο λαός ,που σε περίπτωση λανθασμένης πολιτικής θα υποστεί και όλες τις συνέπειες πρέπει να είναι ο υπέρτατος κριτής σε τέτοια ζητήματα μέσω ετήσιων εκλογών

Επιτροπές

Για την εύρυθμη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού θα λειτουργεί μια σειρά επιτροπών ,των οποίων τα μέλη θα ορίζονται με τα νόμιμα κριτήρια και θα ανανεώνονται τακτικά.

Άλλες από τις επιτροπές αυτές θα έχουν βοηθητικό και άλλες ελεγκτικό ρόλο.

Οι βοηθητικές επιτροπές θα δρουν κατόπιν εντολής της κεντρικής κυβέρνησης και θα συνδράμουν στην σύνταξη νομοσχεδίων ,στον υπολογισμό του κόστους ενός έργου και γενικότερα στην παροχή στοιχείων και συμβουλών.

Οι ελεγκτικές επιτροπές θα συντάσσουν πορίσματα τα οποία θα απευθύνονται στις εκκλησίες του δήμου. Θα μεριμνούν για την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος ελέγχοντας εάν παραβιάζονται τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών ,εάν ένας νόμος ή μια διοικητική ενέργεια είναι αντισυνταγματική και ούτω καθ εξής.

Η σημαντικότερη ελεγκτική επιτροπή ,θα αποτελείται από πεπειραμένους δικαστικούς και ορκωτούς λογιστές. Αρμοδιότητα της θα είναι να διερευνά το πόθεν έσχες των όσων κατείχαν ή κατέχουν ανώτερες διοικητικές θέσεις.

Πολιτικοί και διοικητικοί υπάλληλοι ,οι οποίοι θα κρίνονται ως ύποπτοι για διασπάθιση δημόσιου χρήματος ή δωροδοκία θα παραπέμπονται στην τακτική δικαιοσύνη

Δικαστική εξουσία

Σε δικαστικούς θα απαγορεύεται η συμμετοχή σε διοικητικές θέσεις. Η οικονομική τους κατάσταση θα ελέγχεται τακτικά ,ώστε να εξασφαλιστεί η πλήρης ανεξαρτησία τους.

Νομοθετική Εξουσία.

Η νομοθετική εξουσία ασκείται από την διοίκηση του εκάστοτε υπουργείου ,την κεντρική κυβέρνηση και τον λαό.

Α. Συνταγματικές τροποποιήσεις

Συνταγματικές τροποποιήσεις θα μπορεί να προτείνει η κεντρική κυβέρνηση. Για να επικυρωθούν θα απαιτείται δημοψήφισμα.

Β. Ποινικοί νόμοι

Η ποινικοποίηση μια συμπεριφοράς ή η αυστηροποίηση μιας ποινής θα απαιτεί δημοψήφισμα.

Οι θέσεις μας για το φοιτητικό κίνημα ,το σύμπαν και τα πάντα!

Πανεπιστημιακή Κυριαρχία :  για ένα ελεύθερο και κυρίαρχο Πανεπιστήμιο

Αν σοβαρευτούμε λίγο, θα διαπιστώσουμε ότι τα πράγματα, αν και δυσάρεστα, είναι κατά βάση απλά : η κρίση και η γενικότερη συμπίεση των κερδών του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος το ωθεί τόσο στην εμπορευματοποίηση τομέων μέχρι πρότινος υπό την αιγίδα του κοινωνικού κράτους, όσο και στην αναζήτηση νέων εμπορεύσιμων τεχνολογιών. 

 Γίνεται λοιπόν σαφές γιατί το δημόσιο, δωρεάν και αυτοδιοικούμενο πανεπιστήμιο τίθεται ευθύς εξ αρχής στο στόχαστρο της στρατηγικής αυτής : η γνώση αποτελεί ακόμη ένα μη εμπορευματοποιημένο πεδίο, αλλά και την απαραίτητη βάση για την ανάπτυξη της τόσο ποθούμενης τελευταία «καινοτομίας» και «τεχνογνωσίας». Από εδώ απορρέει και η προώθηση π.χ. των τεχνολογικών επιστημών, και η απαξίωση π.χ. των θεωρητικών. 

 Η συγκυρία αυτή επιφυλάσσει για την Νομική Σχολή μία ιδιαίτερη θέση. Οι νομομαθείς προορίζονται για τον ρόλο του συνηγόρου της νέας τάξης πραγμάτων. Η νομική επιστήμη καλείται να νομιμοποιήσει τις αλλαγές μέσω της ομαλής ενσωμάτωσης τους στο ευρύτερο θεσμικό-νομικό πλαίσιο.

 Κάποιοι δεν έχουν συλλάβει ακόμη την ουσία του ζητήματος. Η επιθυμία για κοινωνική ανέλιξη, η αόριστη αίσθηση πως «κάπως θα τα βολέψουμε», στην τελική ο «μπάρμπας στην Κορώνη», συσκοτίζουν για πολλούς την ουσία του ζητήματος.

 Η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών πλήττονται ως μέλη της μεσαίας και μικρής αστικής ή εργατικής τάξης, αφού το βιοτικό επίπεδο των οικογενειών τους υποβαθμίζεται -λιγότερο ή περισσότερο- και οι δικές τους επαγγελματικές προοπτικές γίνονται όλο και πιο θολές.

Ταυτόχρονα, όμως, το σύνολο των φοιτητών πλήττεται ως μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας. Δεν αρνούμαστε την ύπαρξη διαφορετικών ιδεολογικών ή φιλοσοφικών πεποιθήσεων στον κάθε φοιτητή. Ωστόσο, το Πανεπιστήμιο αποτελεί έναν διακριτό κοινωνικό χώρο, και αν κάτι τον χαρακτηρίζει ιστορικά αυτό είναι η ελεύθερη παραγωγή και διάδοση της γνώσης, και η δημόσια διαβούλευση για όλα τα κοινωνικά ζητήματα. Αυτά τα χαρακτηριστικά συνιστούν την ουσία της επιστήμης, ιδιαίτερα δε της νομικής, και η υπεράσπιση της ύπαρξής τους αφορά κάθε έναν που στοχεύει στην αρτιότερη επιστημονική του κατάρτιση.

Με άλλα λόγια, θεμέλιο της επιστημονικής γνώσης είναι η ανεξαρτησία του Πανεπιστημίου από κάθε εξωτερικό φορέα, διότι η μη πλήρωση αυτού του όρου μετατρέπει τον θεσμό σε εργαλείο στα χέρια του φορέα από τον οποίο εξαρτάται, και συνεπώς καταργεί τον επιστημονικό χαρακτήρα της γνώσης, μετατρέποντάς την σε απλό όργανο προπαγάνδας.

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, θεωρούμε μεν ότι η κατάληψη στοιχειοθετεί κατάλληλο μέσο πίεσης για την κατάργηση του νόμου 4009/2011,προκρίνουμε όμως την οργανωμένη και διαρκή εκ μέρους του φοιτητικού σώματος άρνηση εφαρμογής του.

 Με βάση τα παραπάνω, ζητάμε από τον φοιτητικό σύλλογο :

1. Να ανακηρύξει το τμήμα Νομικής του ΕΚΠΑ Ανεξάρτητη Σχολή, που δεν αναγνωρίζει τον νόμο 4009/2011 και δεν εφαρμόζει κάθε διάταξη που αντίκειται στην πανεπιστημιακή ανεξαρτησία και κυριαρχία. 
2. Να διατρανώσει ότι σκοπεύει να αξιοποιήσει την γεωγραφική της θέση, ώστε να αποτελέσει κέντρο αντίδρασης και προάσπισης των λαϊκών συμφερόντων στο κέντρο της Αθήνας, παραμένοντας ανοιχτή ώστε να προστατεύσει τα θύματα της κλιμακούμενης αστυνομικής βίας και φιλοξενώντας κάθε προοδευτική κίνηση της ελληνικής κοινωνίας.
3. Να έλθει σε επαφή και να στηρίξει τα σύγχρονα λαϊκά κινήματα (π.χ. το κίνημα «δεν πληρώνω», το κίνημα κατά της άδικης φορολογίας, τα σωματεία των εργαζομένων).
4. Να παρακινήσει έμπρακτα τις ισχυρά πληττόμενες κοινωνικές ομάδες, όπως οι άνεργοι, να οργανωθούν και να αντιδράσουν, παραχωρώντας τους αίθουσες για διαβούλευση, προτείνοντας κινήσεις για την αποτελεσματικότερη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, προσφέροντας αφιλοκερδώς νομικές συμβουλές.
5. Να διοργανώσει εκδηλώσεις για την σημερινή εκδηλώσεις σχετικές με την κρίση της κοινωνίας και τις διαφορετικές προτάσεις εξόδου από αυτήν
6. Να διακηρύξει ότι χρέος του κάθε φοιτητή είναι η προάσπιση των όρων ανάπτυξης της επιστήμης και της ανεξαρτησίας της. Δεν νοείται επιστήμη εξαρτημένη από την όποια κυριαρχική εξουσία, αλλά ούτε και αγωνιστής φοιτητής που δεν επίσταται του επιστημονικού αντικειμένου του.
7. Να απαιτηθεί να μην διεξάγονται μαθήματα κατά την διάρκεια των Γενικών Συνελεύσεων, ώστε όλοι οι φοιτητές να μπορούν απρόσκοπτα να συμμετέχουν σε αυτές.
8. Να μονιμοποιηθεί η χρήση της μικροφωνικής εγκατάστασης, καθώς απεδείχθη ενθαρρυντική για τους ανένταχτους φοιτητές που επιθυμούν να τοποθετηθούν.
9. Να ενισχύσει τους αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς. Συγκεκριμένα να λάβει την απόφαση να οργανωθούν δύο ειδικές επιτροπές με τις εξής αρμοδιότητες:

1)      να παρακολουθούν τις πρακτικές του κρατικού μηχανισμού που αφορούν το Πανεπιστήμιο, αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, να ενημερώνουν το φοιτητικό σώμα, και φυσικά να αναλύσουν άρθρο προς άρθρο τον νέο νόμο,                                                                                                              

2)      να διοργανώνουν όσο συχνότερα είναι δυνατόν πολιτιστικές εκδηλώσεις με την συνεργασία καλλιτεχνικών ομάδων από την σχολή μας, αλλά και από άλλες σχολές ,διερευνώντας και τις ευκαιρίες επανοικειοποίησης τοπικών δημόσιων χώρων

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΝΟΜΙΚΗΣ

Εννιά και μία σκέψεις για το άσυλο

1.  1   Χρόνια τώρα θα έπρεπε να το προφυλάσσαμε καλύτερα. Είσαι δεξιός όταν μιλάς για τους βανδαλισμούς, για τους τραμπουκισμούς. Είσαι αριστερός όταν μιλάς για την ανάγκη διατήρησής του ως προπύργιο κοινωνικών αγώνων και συμβόλου ελευθερίας.

2.  2   Όταν μιλάς για όλα τι είσαι; Ενοχλητικός; Ή μήπως απολίτικος;

3.    3 Δε θέλω να μου το καταργήσει κανείς, ούτε η Άννα, ούτε οι παρατάξεις, ούτε οι «Μεσολογγίτες». Είναι ο χώρος όπου δικαιούμαι να πω ό, τι θέλω χωρίς φόβο. Να κάνω ό, τι θέλω, να βρίσκομαι εκεί ό, τι ώρα θέλω.

4.   4  Κάποιοι λένε ότι και η κατάληψη είναι άρση του ασύλου, γιατί, δίκαιη- ξεδίκαιη στερεί από κάποιους το δικαίωμα να μπουν στα αμφιθέατρα. Άραγε, η πρώτη και κύρια λειτουργία των σχολών είναι η ακαδημαϊκή ή η πολιτική;

5.     5Δεν αισθάνομαι πάντα ασφαλής στο άσυλό μου. Ενός παιδιού του χτύπησαν το μάτι σε ένα πάρτυ. Εάν όμως η αστυνομία έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει όποτε χρειάζεται, μήπως αρχίσει να επεμβαίνει και όποτε γουστάρει αυτή;

6.    6 Το άσυλο δεν θα πρέπει να προασπίζει μόνο την ελευθερία των ριζοσπαστικών απόψεων και των αγωνιστών φοιτητών, αλλά και αυτή των πιο συντηρητικών. Η  φράση «δε θέλω τους μετανάστες στη σχολή μου» , η φράση «θέλω να κάνω μάθημα», ακόμα και το «συμφωνώ λιγάκι με το νόμο Διαμαντοπούλου» πρέπει να μπορούν να λέγονται θαρρετά.

7.   7  Κάποιοι λένε ότι μόνο στη χώρα μας τίθεται θέμα ασύλου. Ναι! Και μόνο στη χώρα μας τίθενται και κάποια άλλα θέματα. Καλά κάνει και τίθεται. Ιστορία είναι αυτή. Πρέπει να θυμώνουμε όταν απειλείται εκ των άνω και εκ των έσω.

8.    8 Ναι, είναι αλήθεια ότι πολλές καταστροφές είναι προβοκατόρικες. Κάποια όμως επεισόδια είναι πέρα για πέρα αληθινά. Και οι φοιτητές ξέρουν τι παίζει με το άσυλο και μιλούν για αυτό πολύ πιο λογικά, πιο σφαιρικά.

9.     9Μεταξύ μας, η λειτουργικότητα του ασύλου ανάγεται πλέον σε καθαρά συμβολικό επίπεδο. Μπορείς, άλλωστε, να λες τη γνώμη σου ελεύθερα παντού, στην πλατεία, στο δρόμο, στο internet. Κάποιοι, όμως,  νομίζουν ότι ο εν λόγω θεσμός είναι εδώ για να καλύπτει ανομίες. Για αυτούς δεν ξέρουμε να διαμαρτυρηθούμε, τους προσπερνάμε με το γνωστό «έλα μωρέ».

1               10 Κανένας φοιτητής δε θα αφήσει να μπει η αστυνομία αδίκως στη σχολή, αυτό έχει αποδειχθεί στην πράξη. Ο νόμος δε θα μας φοβίσει, γιατί απλά δε θα επιτρέψουμε να εφαρμοστούν όσα μας υποτιμούν, όσα μας αδικούν και μας τρομοκρατούν. Ο νόμος, όμως, είναι μια καλή ευκαιρία να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για το θεσμό του πανεπιστημίου εν ονόματι του οποίου το κλείνουμε. Όταν κλείνεις τη σχολή σου, πρέπει να είσαι βέβαιος πως κι εσύ τα έχεις κάνει όλα σωστά.           Είσαι βέβαιος; (γεωργία)




ξ