Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Το νέο κίνημα "αγανακτεί"

Μα πώς είναι δυνατό να μην καλοδεχθείς αυτό το νέο ρεύμα οργής που μοιάζει το αποφασιστικότερο; Πώς μπορείς να ακυρώσεις αυτό το κύμα κόσμου που συρρέει στις πλατείες και τους δρόμους επειδή πιστεύει πως αδικείται-και καλά κάνει-;
Οι Ανεξάρτητοι Νομικής στηρίζουμε την προσπάθεια των "Αγανακτισμένων", συμμετέχουμε σε αυτή και  νιώθουμε ότι μπορούμε να παραβλέψουμε τα ομολογουμένως υπαρκτά αρνητικά σημεία της.
Ναι, δεν είναι μια δυναμική συλλογικότητα, είναι μαζεμένες ατομικότητες, ναι, βρίζουν κάθε προσπάθεια οργάνωσης σε κόμμα, σωματείο γενικεύοντας και, ίσως, αποπροσανατολίζοντας, ναι υφίσταται ένα υπέρ το δέον εθνικίστικο πνεύμα.
ΑΛΛΑ
Είναι οι άνθρωποι.
Όλοι
κάθε ηλικίας, ρούχου, μυαλού και ψήφου
νιώθουν μαζί πράττουν μαζί
είναι μια νέα συλλογικότητα
είναι μια ανανεωτική τζούρα
στα πνευμόνια του αγώνα
κι αν σηκώνουν δυο ελληνικές σημαίες;
αναρωτιέμαι από πότε δεν είμαστε Έλληνες
κι αν είναι κακό να υπερασπιζόμαστε την ευημερία της χώρας
και των Ελλήνων που αιώνες τη θρέφουν!
Ο κόσμος τραγουδά Ελύτη και Βάρναλη στους δρόμους
ο κόσμος χαμογελά και συστήνεται χωρίς ονοματοδοσίες
ο κόσμος μάχεται για τη δημοκρατία
είδα μερικούς δεξιούς, αρκετούς αριστερούς, ενδεχομένως και πολύ αριστερούς
και πολύ δεξιούς
αλλά η δεξιά και η αριστερά είναι ένα φληνάφημα περριτό
μπροστά στην προσπάθεια αναγέννησης της δημοκρατίας μέσ'από τα σπάργανα του θανάτου της
οι Ισπανοί είναι μαζί μας
κι εμείς μαζί με όλους τους λαούς της γης που διεκδικούν
 γιατί Αίγυπτος κι Ευρώπη ανήκουν στους λαούς τους
κατεβαίνουμε στους δρόμους
με κριτικό αλλά και με ανοικτό πνεύμα
έτοιμοι να γίνουμε τα κύτταρα αυτής της Επανάστασης.

Όλοι για αυτή ξελαρυγγιαζόμασταν
ώρα να τη στηρίξουμε και σώματι
κι ας μην είναι όπως την οραματίστηκε ο Λένιν
ή εμείς
κάποιοι λίγοι γράφουν, μιλούν, σχεδιάζουν
όμως, τελικά, οι πολλοί θα καθορίσουν τα πράγματα
αν είσαι με τους λίγους λιγοστεύεις τους πολλούς
αν είσαι με τους πολλούς τους κάνεις ακόμα περισσότερους

κάνεις περισσότερο κι εσένα τον ίδιο. 

Γεωργία

8 σχόλια:

  1. Όταν το μόνο πρόταγμα ενός "κινήματος" (για μένα εννοείται πως δεν είναι κίνημα) ειναι η αγανάκτηση του λαού, τότε μάλλον δεν πρέπει να χαίρεσαι. Εγώ δεν βλέπω κάτι περισσότερο από ανθρώπους, οι οποίοι χωρίς κανένα αίτημα και ίσως καμία πολιτικοποίηση μαζεύονται στις πλατείες και κλαίνε τη μοίρα τους μουτζώνοντας τη Βουλη. Ανθρώπους που εχθρεύονται οποιαδήποτε συλλογική προσπάθεια (γιατί αυτο προϋποθέτει διαλογο και συνδιαμόρφωση οπότε που χρόνος για greek idol). Δεν σου δημιούργησε καμία απορία το ότι τα ΜΜΕ το είδαν τόσο θετικά?? Μονάδες που απλά αγανακτούν και νομίζουν ότι θα γίνει κάτι άμα κουνησουν σημαία και πουν και τον εθνικό ύμνο στο τσακίρ κέφι. Και το πρόβλημα με τη σημαία δεν έγκειται στο ότι το βλέπω εθνικιστικό ή οτιδήποτε άλλο, αλλά στο ότι είναι το σύμβολο της αντίληψης που έχουν αυτοί οι άνθρωποι πως το πρόβλημα το έχει η Ελλάδα. Η κρίση είναι συστημική και είναι προϊόν και στοιχείο του καπιταλισμού. Επίσης είναι παγκόσμια. Επιπλέον, πιστεύεις ότι είναι κάτι ριζοσπαστικό όταν συμμετέχουν ΟΝΝΕΔίτες και Χρυσαυγίτες??Όχι δεν υποστηριζω αυτή την κίνηση. Το μέλλον ειναι στα χέρια μου. Και η επανάσταση, όπως πολύ σωστά λέει και το blog στο οποίο γράφεις. Αλλά ο δρόμος προς την επανάσταση βαδίζεται συλλογικά και χωρίς κλαψομουρμούρες οργές και άλλα τέτοια.Οι αγανακτισμένοι ήταν απλά μια φούσκα. Έδειξαν τν αγανάκτησή τους και στον καναπέ μας τώρα. Και αυτό σημαίνει εκτόνωση. Ο αστισμός πανηγυρίζει!
    Σόρρυ η τοποθέτησή μου είναι χαομένη.. Για οποιαδήποτε διευκρίνηση εδώ είμαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η τοποθέτησή σου καθόλου χαομένη δεν είναι και είμαστε πολύ χαρούμενοι που απάντησες τόσο εμπεριστατωμένα. Το μπλογκ στο οποίο γράφω, όπως λες, είναι το μπλογκ μιας ανεξάρτητης κίνησης στο οποίο εκφράζονται οι απόψεις του καθενός από εμάς, που συνήθως συμπίπτει με των άλλων. Εδώ σου απαντώ ως Γεωργία. Πέρα από την προφανή ασυμφωνία μου για την αποτελεσματικότητα της μούντζας ως μέσο πάλης, θα απαντήσω σε μερικά από τα σημεία που θίγεις.
    1.η αγανάκτηση δεν είναι το πρόταγμα, ή έστω δεν είναι μόνο αυτό. η αγανάκτηση είναι κυρίως η αφόρμηση και είναι δικαιότατη
    2.πολιτικοποίηση δεν είναι απαραίτητα να ανήκεις σε κάποιο κόμμα ή να φωνάζεις συνθήματα υπέρ του προλεταριάτου. σε πληροφορώ κατεβαίνουν άνθρωποι καλλιεργημένοι, ακόμα και ενταγμένοι σε μια ιδεολογία ή παράταξη, δεν είναι κατ'ανάγκην φαν του greek idol -τρομερός λαϊκισμός αυτό που είπες αν επιτρέπεις-, ούτε κλαίνε τη μοίρα τους. Αλλά και να την κλαίγανε, ενδεχομένως θα είχαν κάθε δικαίωμα, αν ας πούμε χάσαν πρόσφατα δουλειά αυτοί και τα παιδιά τους. Η επανάσταση δεν είναι μόνο για τους φοιτητές που συχνά δεν αντιμετωπίζουν κάποιο προσωπικό πρόβλημα, αλλά και για αυτούς τους ίδιους που το αντιμετωπίζουν. Κι αν είναι η κυρία με το πλατινέ μαλλί που βλέπει Star να κατέβει στο δρόμο δε θα της πω να πάει σπίτι της, θα κατέβω κι εγώ να της δώσω το πολιτικό στίγμα.
    3.εννοείται πως το πρόβλημα είναι συστημικό, όμως είναι και εθνικό. Γιατί και στη Γερμανία έχει πρόβλημα το σύστημα, σα χώρα όμως μια χαρά στέκεται προς το παρόν. Άσε που η Ελλάδα έχει πάντα κάτι πιο εξώστρεφο είτε πατριωτικό είτε μισελληνικό.
    4. Δεν ξέρω για χρυσαυγίτες, όσο δε σκοτώνει κανείς κανένα και δε γίνονται βανδαλισμοί θα τολμήσω να πω ότι και ένας χρυσαυγίτης έχει δικαίωμα διεκδίκησης ενός δικαιώματός του.
    5. Είμαι αστή, είσαι αστή, είμαστε όλι μας ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ, η επανάστασή μας θα είναι αστική, η λέξη αστισμός όμως φανερώνει κάποιο κόμπλεξ. Α, και για ποια συλλογικότητα μου μιλάς; Για την αριστερά που σκοτώνεται μεταξύ της, για ένα νέο πολιτικό κίνημα; (εδώ και το Θεοδωράκη πέσαν να τον φάνε)
    Θα επαναλάβω: η επανάσταση δεν πρόκειται να γίνει σύμφωνα με τις φαντασιώσεις του κάθε πολίτη, θα γίνει σύμφωνα με τον παλμό του ΛΑΟΥ. Εμείς ας είμαστε εκεί για να βγάλουμε προς τα έξω κάτι ακόμα πιο ριζοσπαστικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ενδιαφέρουσα η κριτική σου. Ο Μαρξ έλεγε ότι η εργατική τάξη υπήρξε
    αρχικά καθεαυτή, δηλαδή με όλες τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί
    τάξη, και σταδιακά έγινε διεαυτή, συνειδητοποιημένη τάξη που παλεύει
    για τα δικαιώματά της. Το ίδιο ισχύει και για τα κινήματα. Και κίνημα
    είναι οποιαδήποτε ενέργεια καταφέρνει να βγάλει τον κόσμο στον δρόμο.
    Αρχικά, όλοι άτομα είμαστε που μέσω των κοινών αγώνων καθιστάμεθα
    συλλογικότητα. Έτσι έγιναν οι πόλεις, τα έθνη, οι τάξεις, τα κόμματα.
    Ας αναρωτηθούμε την αξία των Αγανακτισμένων για έναν τυπικό νομοταγή
    οικογενειάρχη, που έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στους υπάρχοντες
    πολιτικούς σχηματισμούς, δεν έχει αφιερωθεί στην μελέτη της πολιτικής
    και πλήττεται δύο χρόνια από την κρίση. Του δίνει μία αίσθηση ότι
    κάνει κάτι αυτόνομα κι αυθόρμητα, χωρίς το καπέλλωμα κανενός φορέα.
    Πρέπει να καταλάβουμε ότι χρειάζεται και ένα όραμα, το οποίο σήμερα
    δεν μπορεί ή δεν θέλει να προσφέρει κανείς. Υπήρχαν ΟΝΝΕΔίτες: ναι,
    κατά πάσα πιθανότητα, οι Αγανακτισμένοι είναι οι μειωμένης αντιλήψεως
    που ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ. Και προφανώς, η εξουσία φοβάται
    περισσότερο όταν βγαίνουν στον δρόμο οι ψηφοφόροι της-έστω ειρηνικά-,
    παρά όταν πλακώνονονται οι αριστερές ''μαχητικές'' πορείες με τις
    δυνάμεις καταστολής. Όσο για τα ΜΜΕ, σίγουρα δεν είναι νερό από
    λειτουργιά και εξυπηρετούν ίδια συμφέροντα. Όμως, τον τελευταίο καιρό
    όλο και περισσότερο κατακρίνουν- χλιαρά έστω- την κυβερνητική
    πολιτική. Το σκυλάκι της τελευταίας, άλλωστε, ο Καμίνης, έσβησε τα
    φώτα, ώστε να μην μπορούν να τραβήξουν οι κάμερες το πλήθος.
    Ενδοελιτιστικός ανταγωνισμός...
    Ιάσων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συγγνώμη που απαντώ με τέτοια καθυστέρηση αλλά περίμενα να συμμετέχω σε συνέλευση των αγανακτισμένων στην Κομοτηνή έτσι ώστε να σχηματίσω μια πιο εμπεριστατωμένη γνώμη.
    Μπορώ να πω ότι το είχα δει πολύ άσχημα και είχα άδικο. Βέβαια παραδέχονται και οι ίδιοι πως δεν έχουν ακόμα λύσεις, αλλά οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες που ακολουθούνται ίσως (λεω ίσως) καταφέρουν να το μεταβάλλουν σε κάτι πολύ θετικό και ριζοσπαστικό.
    Βέβαια δεν σταματώ να έχω τις ενστάσεις μου! Αρχικά, στόχος δεν είναι να κατεβάσεις τον κόσμο στο δρόμο. Αυτό από μόνο του δεν μου λέει τίποτα (είχαν κάνει πορεία ακόμα και οπαδοί του Ηρακλή). Στόχος πρέπει να είναι η ανάπτυξη των κατάλληλων ζυμώσεων στην κοινωνία και η μεταβολή των πολιτικών συσχετισμών ώστε ο κόσμος να επιδιώξει (και να διεκδικήσει) την ανατροπή του συστήματος. Αυτό δεν έχει γίνει ακόμα και γι αυτό δεν καταλαβαίνω τον τόσο ενθουσιασμό.
    Κίνημα δεν είναι (ακόμα τουλάχιστον) γιατί δεν έχει λύσεις παρά μόνο γενικόλογα αιτήματα. Εγώ προτιμώ τον όρο κίνηση.
    Ο όρος αστός δεν παραπέμπει στον άνθρωπο που ζει στην πόλη στην τοποθέτησή μου, αλλά στον κάτοχο μεσών παραγωγής. Αστισμός κατ' επέκτασιν είναι το σύνολο της αστικής τάξης και των ιδεολογικών μηχανισμός που αυτή μετέρχεται. Άρα μάλλον δεν είσαι αστή, εγώ σίγουρα δεν είμαι αστή και η αστική επανάσταση συντελέστηκε το 1789 στη Γαλλία. Η επόμενη επανάσταση θα είναι σοσιαλιστική με στόχο τον σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.
    Όσο για την Γερμανία, αυτή πλουτίζει εις βάρος των ασθενέστερων της ΕΕ ( η πάλη των τάξεων υπάρχει και στην ΕΕ θα μπορούσε να πει κανείς). Ξέρεις πόσα λεφτά έχει βγάλει η Γερμανία από την Ελλάδα τώρα?
    Η αριστερά έχει προβλήματα σίγουρα, αλλά αυτά δεν πρόκειται να λυθούν άμα όλοι κράζουμε χωρίς να κουνήσουμε το δαχτυλάκι μας. Μια άλλη κίνηση λέει "Σκάσε ή δράσε", αλλά φυσικά δεν έχει διαφημιστεί και τόσο. Είναι εύκολο να σηκώνεις το λάβαρο της ανεξαρτησίας σου,μα δύσκολο να προσπαθείς να αλλάξεις τα κακώς κείμενα στο χώρο της αριστεράς. Η Σπίθα σε καμία περίπτωση δεν είναι αριστερή κίνηση και δηλώσεις ρατσιστικές σίγουρα δεν ανήκουν σε αριστερό ή σκεπτόμενο άνθρωπο.
    Για το πόσο πλακώνουν οι αριστεροί τις δυνάμεις καταστολής, εντάξει, απλά αρνούμαι να το σχολιάσω.
    Όταν ακόμα και συντηρητικοί οικονομολόγοι αποδέχονται πλέον πως το Μνημόνιο απέτυχε, λογικό είναι να αρχίσουν να παίρνουν μια μικρή γραμμή τα ΜΜΕ. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι υποστηρίζουν πραγματικά ριζοσπαστικά κινήματα!
    Αυτό που χρειαζεται ο λαός είναι ένα κίνημα που θα τον βοηθήσει να κατανοήσει το σύστημα, να αναγνωρίζει τα συμφέροντά του, να του δίνει λύσεις (όχι έτοιμες αλλά μετά από συλλογική επεξεργασία και συνδιαμόρφωση). Αυτό που χρειάζεται είναι μια αριστερά ενωμένη, της πράξης και όχι μόνο των λόγων, με οριζόντια διάταξη και αμεσοδημοκρατικές ανοιχτές διαδικασίες και με στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και το σοσιαλισμό. Μόνο η ριζοσπαστικοποίηση του λαού μπορεί να φέρει κάτι τέτοιο και γι αυτό παλεύω. Και η ενεργή μου συμμετοχή στους αγανακτισμένους σε αυτό και μόνο αποσκοπεί.
    Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα λες σωστά. Ο ενθουσιασμός μας έγκειται στην ανάγκη μας να πιστέψουμε κάπου και, όσο συνοδεύεται από κριτικό πνεύμα, είναι ειλικρινά ακίνδυνος. Δεν ξέρω τι είναι η Σπίθα, δε μου αρέσουν οι όροι τύπου κάτοχοι μέσων παραγωγη΄ς, αλλά αισθάνομαι μια σύμπλευσή μας. Οι ΑΝεξάρτητοι ΝΟμικής -και ελπίζουμε λίαν συντόμως και ο ΦΣ Νομικής- συμμετέχουν στην κίνηση, όπως λες κι έχεις δίκιο, της αγανάκτησης παραγωγικά και ριζοσπαστικά. Δεν παύουν να στηρίζουν όμως και τον αγώνα-ακόμα κι αν δεν είναι αγώνας για το δικό μας λεξιλόγιο- των μη αριστερών ανθρώπων που,όμως, πλήττονται όσο και αυτοί απλώς το κατάλαβαν κάπως αργοπορημένα.
    Γεωργία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα σταθώ κι εγώ σ'ορισμένα σημεία της απάντησής σου.
    1. Για την Σπίθα: ποιός τελικώς έχει το αριστερόμετρο; προσωπικά δεν
    άκουσα και τίποτε ρατσιστικό. Αν εννοείς την παραδοχή ότι η χώρα δεν
    αντέχει άλλους μετανάστες, αυτό είναι κοινή λογική. Και εν πάση
    περιπτώσει, το 'πε ο Προυντόν:αληθινός σοσιαλιστής είναι αυτό που
    ενδιαφέρεται για την βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών.
    2. Είναι γνωστή η μαρξιστική έννοια του αστού, αν και μάλλον
    παρωχημένη. Διότι θα θεωρηθεί αστός ένας μικροκαταστηματάρχης, επειδή
    απασχολεί έναν υπάλληλο, ενώ θα είναι εργάτης ένας γιατρός, διότι τον
    απασχολεί π.χ. ένα κρατικό νοσοκομείο. Κι όταν σήμερα λέμε εργάτη
    εννοούμε τον χειρώνακτα, ενώ αστός-μικροαστός-μεσοαστός θεωρείται ο
    απασχολούμενος κυρίως στις υπηρεσίες, λαμβανομένων υπ'όψιν κι άλλων
    παραμέτρων, όπως κύρος, κληρονομημένη περιουσία και είδος αυτής,
    επίπεδο εκπαίδευσης, κτλ. Το θέμα δεν είναι ποιός κατέχει τα μέσα
    παραγωγής, αλλά ποιός μέσω ποικίλων τρόπων εξουσιάζει την ζωή του
    μέσου ανθρώπου.
    3. Λόγω του 2, οι λαϊκές κινήσεις, όπως οι Αγανακτισμένοι,
    συγκεντρώνουν όλους όσοι δεν ανήκουν στο κρατικοοικονομικό πλέγμα
    εξουσίας, και ως εκ τούτου συγκροτείται από τους μέσους ανθρώπους της
    χώρας. Και αυτούς είναι ΠΑΡΑ πολύ σημαντικό να τους αποσπάσεις από την
    τηλεόραση και να τους βγάλεις στον δρόμο. Αυτά λοιπόν τα κινήματα λόγω
    των συμμετεχόντων σ'αυτά ακολουθούν την λογική του μέσου ανθρώπου, κι
    όχι τον ριζοσπαστισμό του όποιου ιδεολόγου. Αν στο δρόμο λάβουν τέτοια
    χαρακτηριστικά, πιθανώς να είναι καλύτερο.

    Ιάσων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 1. Δεν χρειάζεται αριστερόμετρο για την Σπίθα, διότι ευλόγως δεν εντάσσεται στην αριστερά. Έτυχε να συμπέσει συνέλευση των αγανακτισμένων με συγκέντρωση της Σπίθας και σχημάτισα γνώμη καθώς την παρακολούθησα όσο άντεξα. Οι τύποι κουνούσαν ελληνικές σημαιές μιλώντας με ωραία λόγια για την ιδεατή ελληνοκεντρική παιδεία και για το πόσο ωραίο γένος είναι το ελληνικό και μάλιστα είχαν φέρει και κρεμάλα στην πλατεία. Κρεμάλα κανονική για να κρεμάσουν τους πολιτικούς. Για να μην αναφέρω πως έκαναν τα πάντα για να μας σαμποτάρουν... Το μεταναστευτικό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και για το πόσους (γιατί διαχωρίζεις τους μετανάστες από τους γηγενείς,στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για εργατική δύναμη, οπότε λίγο ενδιαφέρει εμάς η προέλευσή τους) "χωράει" μια χώρα με καπιταλιστικό σύστημα χρειάζεται εκτενέστατη οικονομική ανάλυση, την οποία δεν έχω ακόμα επαρκείς γνώσεις για να κάνω και να καταλήξω κάπου. Αλλά το αν χωράνε και αν όχι, γιατί, μην το κρίνεις σύμφωνα με την κοινή λογική. Κατά τη γνώμη μου επίσης, ο ορισμός του "σοσιαλιστή" του αναρχικού Προυντόν είναι ελλειπής: σοσιαλιστής δεν εισαι άμα ενδιαφέρεσαι για την βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών αλλά ΕΠΕΙΔΗ ενδιαφέρεσαι για την βελτίωση των κοιν συνθηκών.
    2. Ευχαριστώ για τα μαθήματα μαρξισμού. Ωστόσο αναφέρθηκα ακροθιγώς στον αστό ως κάτοχο των μέσων παραγωγής (κάτι που δεν είναι λαθεμένο, απλά δεν είναι επαρκές) με στόχο να κατανοηθεί πως δεν αναφέρομαι στην γεωγραφική έννοια του όρου.
    3. Δεν διαφωνώ ότι είναι ένα θετικό σημάδι το να βγαίνουν στο δρόμο. Ωστόσο χωρίς ριζοσπαστικοποίηση θα έχεις κάνει μια τρύπα στο νερό. Γιατί αν παραμείνει η λογική του μέσου ανθρώπου στα ίδια επίπεδα τότε στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσει πάλι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και αενάως θα βρισκόμαστε στον ίδιο φαύλο κύκλο. Επίσης δεν είναι "ριζοσπαστισμός του όποιου ιδεολόγου" γιατί απλά οι ιδεές αυτού του ιδεολόγου συνήθως δεν απέχουν πολύ από την κοινή λογική και από τα βιώματα του μέσου ανθρώπου. Και επειδή ακριβώς θεωρώ τους πάντες ικανούς να κατανοήσουν τί είναι καπιταλισμός και γιατί πρέπει να ανατραπεί το status quo, λυσσάω με τη "ριζοσπαστικοποίηση" και τη "ριζοσπαστικοποίηση". Αλλιώς θα είχα μαζέψει την ελίτ μου και θα είχα ήδη καταλάβει τα χειμερινά ανάκτορα - για σένα αλλά χωρίς εσένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ποια είναι η άποψή σου;